KAMER VAN ARBITRAGE EN BEMIDDELING vzw
SNEL EN DEMOCRATISCH VERZOENEN EN VOORUITKOMEN
ALGEMENE INFORMATIE
- De twistende partijen en de verschillende middelen voor oplossing
- Definities: Arbitrage en Bemiddeling
- Vorm en Samenstelling van de Kamer
- De leden van de Kamer
- Het kader - De Atmosfeer
- De Arbitrageprocedure
- De Bemiddelingsprocedure
- Vertegenwoordiging van de Partijen
- De taal van de procedure
- Het tarief
- Reglement van de Arbitrageprocedure
- Arbitrageclausule en plaats van vermelding

DEFINITIES: ARBITRAGE & BEMIDDELING
________________________________________________________________

I. Arbitrage

Arbitrage is een door de wet ingesteld mechanisme dat het mogelijk maakt om gerezen geschillen te laten beslechten door "privérechters".

Arbitrage vindt plaats op grond van een overeenkomst die is bedoeld om elk geschil bij te leggen dat uit een bepaalde contractuele of niet-contractuele rechtsbetrekking (verkoop-, dienst- of huurcontract, algemene voorwaarden, aangegane unilaterale verbintenis, buitencontractuele schade, burenhinder ...) is gerezen of zou kunnen rijzen.

Elke zaak van vermogensrechtelijke aard, i.e. die in geld waardeerbaar is, kan het voorwerp zijn van arbitrage. Ook niet-vermogensrechtelijke zaken waarin een dading kan worden aangegaan (i.e. waarbij de partijen een einde kunnen maken aan een ontstaan geschil of een dreigende betwisting kunnen voorkomen), kunnen het voorwerp zijn van arbitrage.

In de praktijk wordt, op contractueel vlak, een arbitragebeding ingevoegd in de overeenkomst die tot doel heeft de relaties tussen de partijen te regelen (verkoop, verhuurovereenkomst, aanneming …).

Daarbij geven de partijen er meestal de voorkeur aan om bij voorbaat de modaliteiten vast te stellen van de wijze waarop die geschillen geregeld dienen te worden.

Bij het afsluiten van een contract heeft geen enkele partij die te goeder trouw is er namelijk werkelijk belang bij om te weigeren soepele regels uit te werken voor het oplossen van potentiële geschillen. Indien er op dat moment niets wordt vastgelegd zal het later, als er toch problemen rijzen, veel moeilijker zijn om de partijen te doen instemmen met arbitrage, aangezien de gemoederen dan al danig zijn verhit.
 

II. Bemiddeling

Bemiddeling is een mechanisme dat tot doel heeft personen die in een geschil tegenover elkaar staan (opnieuw) met elkaar te verzoenen
door middel van overleg, onderhandeling en het toewerken naar overeenstemming.

Bemiddeling veronderstelt dat de twistende partijen hun volledige medewerking verlenen en bereid zijn om, met de hulp van
een neutrale bemiddelaar en in het kader van een zeer open discussie, op een constructieve wijze naar oplossingen te zoeken,
 zodat een dwingender procedure kan worden vermeden.

In welk soort geschillen is bemiddeling mogelijk ?

Geschillen die door middel van een dading kunne worden geregeld, d.i. een overeenkomst waarbij de partijen zich vornemen een
   geschil te beëindigen door wederzijds toegevingen te doen (dading is niet mogelijk in geschillen betreffenden belastingen en
   faillissementen)

Geschillen betreffende de verplichtingen als gevolg van huwelijk of afstamming, betreffende de wederzijdse rechten en plichten van
   de echtgenoten, de gevolgen van de echtscheiding, het ouderlijk gezag, het wettelijk samenwonen en het feitelijk samenwonen

.   Geschillen betreffende echtscheidingen, scheiding van goederen, scheiding van tafel en bed.

Het bemiddelingsproces kan in gang worden gezet door natuurlijke personen en private rechtspersonen (verenigingen, vennootschappen).

Publieke rechtspersonen kunnen partij zijn bij een bemiddelingsproces in de gevallen bedoeld in de wet of in een koninklijk
besluit beraadslaagd in de ministerraad.

Over de bemiddelingsprocedure